1,3K


Ποιον αναζητάς και ποιον προσμένεις; Λησμόνησες πώς τα μελτέμια τις ακριβές αγάπες, παρασύρουν;
Αλίμονο. Αθώο θεωρούν της θάλασσας το μάγεμα…
Καταποντίζονται. Σε άγκυρας παγωμένους κρίκους, παγιδεύονται.
Μια για να βγουν παλεύουν, μια αφανίζονται στην αθωότητα των μεγάλων υποσχέσεων.
Δε γνωρίζεις πως δε θα επιστρέψουν πίσω;
Άνθρωποι και μελτέμια δεν έσμιξαν ποτές. Δύσκολα ξεχνούν, αντίπαλοι πως βρέθηκαν.
Με την αγρύπνια του πολεμιστή να κατακτήσουν προσπαθούν τους σιωπηλούς τους πόθους.
Νίνα Ρόδη