η’

Προσμένουσα ακόρεστη η πόλη. Ανέγνωρα τα βήματα, αιχμάλωτες οι λάγιες ώρες.

Στης νύχτας την απόσταξη οινόφλυγη η ηδονή, αιδημοσύνης σιωπηλά τυράγνιζε το σώμα.

Μάλαζε με δάχτυλα απύλωτα, ασίγαστος ο πόθος.

Αντίπλωρα του έρωτα, κορμιά και χέρια, ήχων δυναμικών παλεύανε να φτάσουνε τα μπάσα.

Υπόκωφα και μυστικά τις νότες μελετούσαν.

Χλόμιασε το μαύρο

με του φωτός την στιγμιαία αντιδόνηση.