Αιθάλης οι περιστροφές, αετώματος, θολώσανε το κλέος. Μεσούρανα υψώθηκε προσόδιον παρθένων. Αρητήρος πολύυμνου θερμή ικεσία˙
«τω αγνώστω κι αδιαιρέτω, αιώνων Θεώ».
Κίονες Αφαίας, λήθης απείθειοι, άδυτου τη φύλαξη, ορίζουν ως καθήκον. Πρόναου λάθρα η κατάλυσις. Σπονδύλων λάγνο το αναμέτρημα.
Άχρονης θρησκείας ζηλωτές, αθροίζουνε εικόνες. Όσες αφαιρέθηκαν στιγμές, το παρελθόν απάγουν.
Όσες κρατήθηκαν σιωπές, δηλώνουν το παρών τους.
Στου έρωτα την άγρα, θήραμα ο θηρευτής προσφέρεται.
Νίνα Ρόδη
Σκέψεις με αφορμή ταξίδι στην Αίγινα (ΙΙ). Ναός Αφαίας