Σε διψασμένων ερωτήσεων στράγγιξαν κόμποι αδειανοί οι αποκρίσεις. Λόγια δρολάπια του Μαγιού σε χαραγές χαθήκαν στερημένες.
Των «Όχι» και των «Ναι», στεγνά τα μέλη, απείθαρχα, μανίζουν μεταξύ τους. Απέδρασαν ανάλγητα τα τελευταία «ιώτα».
«ΝΑ», στιγμών ασάλευτων η απουσία.
«ΟΧ», στιγμών λησμονημένων, πόνος.
Ο μάγκανος, αβασταγό ελπίζει και καρτέρει. Του κυκλικού χορού δροσό, προσμένουν να γευτούν οι σκουριασμένοι κρίκοι.
Μνήμες νωπές, κατάδικες, σε αύλακα το βάθεμα μοιράστηκαν με τάξη, σκεπάστηκαν να λυτρωθούν ξεριάδες κι ανάβρες.
Απαίτηση δεν έχει η σιωπή.
Νίνα Ρόδη
Σκέψεις πάνω στην άρνηση απαντήσεων και στην απορία των στιγμών όταν χάνονται τα συναισθήματα