Μη λησμονήσεις τη στιγμή…
σε ουρανό Αιγαίου, τη λάβα ανατολή.
Τις μουσικές στης θάλασσας τ’ αντάριασμα,
τα βλογημένα χώματα, τα φύλλα των ελιών.
Το σμίξιμο, με του χιονιά την κρύα την ανάσα.
Απλώθηκε σιωπή στην άκρη του καιρού.
Άκου˙ χτυπά το σήμαντρο η βροχή
ταπεινό, οι στάλες, κομποσκοίνι.
Μη λησμονήσεις την ευχή…
«Του νόστου, είν’ η πατρίδα σου εδώ.
Ετούτο δω το σώμα».
Νίνα Ρόδη – Artenistas 9.10.2013