Ασύνδετο
της Αφροδίτης Κυριάκη
Δίγραμμος ο ορίζοντας, ξεστράτισα ονειρεύτηκα
πολέμησα δεν λιποτάκτησα νικήθηκα.
Μα κοίτα με δε στέρεψα, ζωντανή στέκω ακόμα κι ας
λύγισα.
Με μαχαίρια σκουριασμένα δεν σκοτώνεται η Άνοιξη, με
στολές παραλλαγής δεν ξεγελιέται η αλήθεια.
Κατάπια όλο το μελάνι σου, ξέσκισα με τα χέρια μου το
πουκάμισο του Νέσσου
κι έδειξα όλα τα ψεγάδια μου στον ήλιο.
Και δες με, μπορώ.
Κοιτάζω τη νύχτα κατάματα και προχωρώ.
Λογχεύω με το βλέμμα μου τη γη, απαρνιέμαι την τραχιά
αλμύρα, στο ξέφαντο
διανοίγομαι.