349
Ίσκρα
της Χλόης Ιορδανίδου
Συγχώρεσέ με. Θα γίνω λίγο σκληρή απόψε.
Κουράστηκα βλέπεις να ζω για τους άλλους.
Μα τώρα που γύρισα να κοιτάξω τη ζωή μου,
τι λάθος εποχή για δράματα, αλήθεια,
δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια μάζα
που αγαπάει να με έχει για περαστική.
Ίσως φταίω εγώ που σαν περαστική έζησα
κι όταν σκουντούσα κόσμο στο δρόμο έλεγα συγγνώμη
ενώ ο υπόλοιπος κόσμος έπινε καφέ στα παγκάκια
εγώ περπατούσα γυρεύοντας την επανάσταση.
Και τώρα που ούτε επανάσταση βρήκα
ούτε επαναστατημένο λαό
ούτε καν μια κόκκινη σημαία να τυλιχτώ
ξέχασα το δρόμο για το σπίτι μου
και πρέπει να πάρω το δρόμο του γυρισμού
αναζητώντας εκείνους που σκούντησα, και,
κυρίως, εκείνους που δε με συγχώρησαν.