304
Προ-ορισμός Γενιάς
Προ-ορισμός Γενιάς
του Παναγιώτη Νάννου
Δεμένος με τη σκουριά της νηοδόχης,
δρόμωνες ελευθερώνω απ’ το βάρος.
Ναύλους και πλόες ρυθμίζω, συμφωνίες,
μνήμες λαφύρων του Ιάσωνα.
Τα άλμπουρα από ψηλά παρατηρώ,
χοντρά σχοινιά, φθαρμένα τα πανιά,
ξύλα και σώματα από αλμύρα φαγωμένα,
σε χρόνο μέλλοντα και παρελθόντα
ίχνη γοργόνων, φωνές αποδημητικών,
κύματα που έρχονται και φεύγουν…
Είναι εκείνες οι στιγμές που αναζητώ
να γεννηθώ ξανά και να καλπάσω
στον ουρανό με άρμα του Φαέθωνα,
στη ράχη μου να ζαλωθώ το ριζικό του κόσμου,
ακόμα
κι αν είναι να καώ, σαν γνήσιος διάδοχος
του ξύλινου προγόνου μου στην Τροία…