Οι συμβουλές των φίλων
του Γιώργου Κόρδη
Αύγουστος 2013
Είναι κάτι φίλοι καλοί που με συμβουλεύουν καιρούς τώρα να αλλάξω,
να γίνω σύγχρονος άνθρωπος, μοντέρνος ή μεταμοντέρνος ζωγράφος.
Να πάψω πια με παραμύθια στον κόσμο να μιλώ, να πιάσω να ιστορήσω τα των σημερινών ανθρώπων τα προβλήματα, να γίνω έτσι ξακουστός και σπουδαίος, χρήσιμος άνθρωπος στην κοινωνία και στον κόσμο.
Να μιλήσω λέει για τη φτώχια, για την κρίση των αξιών, για τους κλυδωνισμούς του συστήματος και άλλα τέτοια.
Για τη ψυχολογία λέει των ανθρώπων για τα εσωτερικά τους ζητήματα για τη θλίψη και τον πόλεμο.
Ώ φίλοι καλοί,
προς τί τόσος νατουραλισμός, τόση αφόρητη σοβαρότητα! Τόση ματαιοδοξία.
Προτιμώ το παιχνίδι των γραμμών,
τα παραμύθια της καθ´ημάς παράδοσης
με τον πυκνό και υπαινικτικό τους τρόπο.
Στο περιθώριο μόνος περπάτησα και μόνος περπατώ.
Νυχοπατώντας στην κτίση έφτασα μέχρις εδώ.
Φτωχός έμαθα τα πρωινά να ξυπνώ και
κουρασμένος στο βράδυ να φτάνω πάμφτωχος.
Γραμμές χαράσσω και χρώματα απλώνω δειλά ζητώντας,
με τη βοήθεια του Θεού,
θνητή ομορφιά να φτιάξω,
να εννοήσω ,
απ’ μάταιες φιλοδοξίες να σωθώ….