Κάποια Μέρα
του Γιώργου Κόρδη
Κάποια μέρα που θα πιστεύω στη ζωή
θα σας μιλήσω για τες γραμμές.
Θα σας πω για το δράμα και τη χαρά,
για το ζύγισμα και για τα μυστικά του θρήνου,
για τα μετεωρισμό που παράγει αισιοδοξία και
για τα λυγίσματα που καίνε καρδιές.
Κάποια μέρα που θα πιστεύω στο λόγο
θα σας ομιλήσω για τες γραμμές και
τα λιτά μυστικά των,
για τη γοητεία του απέριττου και
για τη σοφία του ελάχιστου,
για τον καημό του ίσως και
για το στοχασμό του περίπου…
θα σας πω κι άλλα…
κι άλλα πολλά..
Κι ύστερα θα μετανιώσω
έτσι γυμνός κι απροστάτευτος που ξέμεινα
δίχως την προστασία του απερίγραπτου,
δίχως την ασπίδα του ακατανόητου
και το οχυρό του ακατάληπτου…
Κι όμως εγώ,
ο φθαρμένος από καιρούς αδυσώπητα φωτεινούς,
σας υπόσχομαι
πως μια μέρα ωραία με συννεφιά και σιγανή βροχή,
θα σας πως όλα τα μυστικά της γραμμής που έμαθα
με το σώμα και με τον πόνο πολύ….