Home Artenistas Artenistas 7.5.2014

Artenistas 7.5.2014

by admin
418 views

Δέντρο από Αγάπη
της Τασούλας Τσιλιμένη

 Τις πρώτες μέρες του Γενάρη οι δρόμοι γεμίζουν δέντρα! Αν κάποιος τα μαζέψει και τα στήσει το ένα δίπλα στο άλλο, είναι σίγουρο ότι θα φτιάξει ένα πολύ μεγάλο και πρωτότυπο δάσος από έλατα, αφού αντί για ρίζες θα έχουν ένα μεγάλο Χ στη βάση του κορμού. Τα κλαριά αυτών των δέντρων στάζουν λύπη και μελαγχολία. Μερικά από αυτά έχουν πάνω τους κάποιο ξεχασμένο στολίδι που λάμπει στο φως του ήλιου και κάνει τη νοσταλγία να φωνάζει.
Τις πρώτες μέρες του Γενάρη ο αέρας φυσά δυνατά. Δείχνει θυμωμένος. Να φταίνε άραγε τα δέντρα που είναι λυπημένα και πεταμένα στην άκρη του δρόμου και δεν μπορούν να τον συνοδεύσουν στο τραγούδι του; Ίσως. Ίσως γι αυτό ο αέρας φυσά και φυσά και όλο και περισσότερα σύννεφα μαζεύει, που πάνε κι έρχονται κι όλο βαραίνουν, ώσπου…βάζουν τα κλάματα. Έτσι οι πόλεις αποκτούν τα ρυάκια τους, μικρά και μεγάλα, που ξεχύνονται στους δρόμους και παρασύρουν στο χορό ό,τι βρεθεί μπροστά τους.
– Ένα Δέντρο στη μέση του δρόμου! Φωνάζει ο μικρός Στέφανος που κοιτάζει από την μπαλκονόπορτα. Το βλέπει που αφήνεται να παρασυρθεί κάνοντας ακροβατικές κινήσεις για να διατηρήσει την ισορροπία του. Η βροχή κι ο αέρας δυναμώνουν.
– Πρόσεχε! Θα πέσεις! Φωνάζει στο Δέντρο ο Στέφανος και τραβά εντελώς την κουρτίνα. Κι όταν βλέπει να έρχεται καταπάνω του ένα αυτοκίνητο, πετάγεται έξω και…
– Σιγά! Σιγά! Θα χτυπήσεις το Δέντρο! Ο Στέφανος βγαίνει στο δρόμο. Πιάνει το Δέντρο και το τραβά. Το σέρνει με δυσκολία μέχρι την είσοδο του σπιτιού. Με το κορδόνι του παπουτσιού του το δένει στα κάγκελα της αυλής ψιθυρίζοντας «τη γλίτωσες φιλαράκο!». Όλη τη νύχτα ο Στέφανος κοιτάζει το Δέντρο. Τον κοιτάζει κι αυτό. Η βροχή σταμάτησε. Ο αέρας σταμάτησε. Και φάνηκε η πανσέληνος. Απ΄τα κλαριά του Δέντρου κρέμονται ασημένιες σταγόνες. « Το δέντρο κλαίει!» σκέφτεται ο Στέφανος.
– Θα το φυτέψω! Άμα ξημερώσει θα το φυτέψω, λέει ο Στέφανος. Οι σκέψεις του κάνουν βόλτες στο μυαλό του. ¨Ένα δέντρο κομμένο, είναι πεθαμένο;», «Μπα! Αποκλείεται! Αν ήταν έτσι τότε γιατί η γιαγιά Στέλλα φυτεύει βέργες από τριανταφυλλιές;», «Θα το φυτέψω!». «Αλλά πού, αφού όλα γύρω είναι τσιμέντο;» Ο Στέφανος σηκώνεται. Θυμάται πως ένα βιβλίο που έχει στη βιβλιοθήκη, δείχνει τον τρόπο φυτέματος ενός δέντρου. Με δυσκολία διαβάζει: «Πρώ-τα α-νοί-γου-με μια τρύ-πα». «Με-τά βά-ζου-με το δέ-ντρο προ-σε-κτι-κά μην τραυ-μα-τι-στούν οι ρί-ζες!». «Οι ρίζες; Το Δέντρο μου δεν έχει ρίζες!» σκέφτεται και τραβάει την κουρτίνα. «Θα βγάλει! Άμα το ποτίσω θα βγάλει!» λέει και ξαπλώνει…

Κείμενα: Τασούλα Τσιλιμένη
Εικονογράφηση: Δέσποινα Καραπάνου
Εκδότης: Παπαδόπουλος, Αθήνα 2007

Σχετικά θέματα