345
Ο ποιητής
του Αντώνη Σκιαθά
Στὶς ὁριακὲς στιγμὲς τῆς ἅλωσης,
ὁ ποιητὴς ψάχνει ἀμήχανα τὶς πρόκες
τοῦ κορμιοῦ του.
Ὀξειδωμένο τὸ πανὶ ποὺ πρόβαρε πρὶν
φύγει. Εἶναι ἡ δεύτερη φορὰ ποὺ
κόβεται ὁ λῶρος καὶ τὸ κορμὶ
ἰσορροπεῖ ακρόπρωρο στὸ σύμπαν.
Κυριαρχοῦν οἱ δαίμονες μέχρι π’ ἀνοίγει
τὸ μαυροσύννεφο
κι ὁ Ἅι Γιώργης καλπάζει ἐλεύθερος
καὶ ὁ δράκος λαμπαδιάζει
σὲ δάση μὲ λεῦκες.
Ποιήματα Περίληψη (1983-2006)