Ποίηση

Στίγματα μικρά καφέ να εμφανίζονται, χρόνο με το χρόνο.Όλα, αναμνήσεις στιγμών που καταγράφηκαν.Στο δέρμα τους, ριζόχαρτο διάφανο λεπτό,απεικονίστηκαν, αγγίγματα και χάδια.Βροχή τα πότισε και εκτέθηκαν …

Κυλούν στα λούκια του ουρανούθύμισες ζωής και χύνονται σε τόπο χέρσο κι αδειανό. Ποιος να συγκρατήσει τα ρυάκια;Ποιος στη χούφτα του να πιεί νερό; Διήγηση …

Και να που έζησες,καλέ μου παπά-Γιάννη,για τη μεγάλη συμφοράνα γράψεις στο χαρτί σου,στης φυλακής σου το κελί,και στο υγρό το στρώμα πάνω. Ξημέρωνε η Κυριακή.Μες …

Στην αιώνια σκιά· στη μοιραία ιδανική σκιά, εκεί με έθεσαν να μείνω. Απόφαση σαν πήραν -δεν έχουν πια οι λέξεις σημασία, με έθεσαν αόρατο και …

Στην οδό Δαναΐδων, δίπλα από τα τείχη δεν ξημερώνει ποτέ. Όλο σκοτάδι, μόνο σκοτάδι. Τα έβλεπα τα αγόρια με τις χρυσές περούκες να περπατούν αργά …

Κουράστηκες στο δρόμο. Ώρες περπατούσες· χρόνια.Ανάμεσα σε φωλιασμένα δέντρα, κορμούς γυμνούς.Μία δειλία ανακουφιστική, στο ξάγναντο σ’ οδήγησε.Στην άκρια μιας λίμνης. Δύο βήματα ακόμα,να σταθείς επάνω …

Στον Φοίβο Σε σκεφτόμουν σήμερα το πρωί, από μία υγρή και ζεστή πόλη, που αρνιόταν να ξυπνήσει. Με τα πετροχελίδονα να ελίσσονται ανάμεσα σε τσιμεντένια …

  Στην παραλία ΞΙ, το ΞΙ αναζητώ της μοναξιάς μου και της αξίας μου το μέγεθος. Μικρός μου φάνηκε ο κόσμος έως τώρα. Στην ικτερική …

Είχαν μόλις επιστρέψει απ’ τον αγρό. Στη συγκομιδή των κερασιών, είχαν συμμετάσχει. Αδύναμοι στην εξώθυρα, οι χτύποι. Ένα κορίτσι γύρευε τροφή. Μέρες βάδιζε, το λευκό …

Ποιον αναζητάς και ποιον προσμένεις; Λησμόνησες πώς τα μελτέμια τις ακριβές αγάπες, παρασύρουν; Αλίμονο. Αθώο θεωρούν της θάλασσας το μάγεμα… Καταποντίζονται. Σε άγκυρας παγωμένους κρίκους, …

Μείνε εκεί! του είπε, πάω μια βόλτα ως τα σύννεφα! Την κοίταζε να απομακρύνεται με βήμα ανάλαφρο σα την καρδιά όταν γεμίζει όνειρα. Ανέμελο παιδί …

(Λίγα λόγια για περισσότερη κατανόηση). Οι “Λεξοκεντρισμοί” προέκυψαν ως αποτέλεσμα μιας υπόθεσης, σχετικά με το πόσο περιεκτικές, πόσο κεκαλυμμένα απροκάλυπτες μπορούν να είναι οι λέξεις …