Home ΠεριεχόμεναΣυνεργασίες Ελληνικό Πανόραμα

Ελληνικό Πανόραμα

by admin
3,7K views

Τεύχος 109, Φθινόπωρο 2016, σελ.:150-181

Στον τρίτο πολιτιστικό περίπατο της Θεσσαλονίκης, από την αρχή της οδού Αγίας Σοφίας έως την οδό Θεοφίλου ψηλά στην Άνω πόλη, οι σκηνές της πόλης μας καλούν “μία αιωνιότητα και μια ημέρα”.

EXOFYLLO 109

Πολιτιστικοί περίπατοι Θεσσαλονίκης

ΚΕΙΜΕΝΟ:Νίνα Ρόδη
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Άννα Καλαϊτζή
ΣΚΙΤΣΑ:Χρήστος Κούντουρας

«Ένας μοναχικός σαν κι εμένα, ίσως ένα κορίτσι, που πριν φύγει για το σχολείο παίζει με το άγνωστο.
Έγιναν όλα τόσο γρήγορα. Εκείνος ο ύποπτος πόνος, η επιμονή μου να μάθω, να ξέρω, κι έπειτα το σκοτάδι.
Η σιωπή γύρω μου. Η σιωπή. Όλα έδειχναν ότι πριν τελειώσει ο χειμώνας με τις ανάερες φιγούρες των καραβιών στα ξαφνικά ανοίγματα του ουρανού, τις βόλτες των ερωτευμένων στην παραλία στο ηλιόγερμα και την υποκριτική υπόσχεση της άνοιξης. Όλα έδειχναν ότι πριν τελειώσει ο χειμώνας… 
Το μόνο που λυπάμαι Άννα, το μόνο άραγε; Είναι, ότι δεν πρόλαβα σχεδόν τίποτα, τα περισσότερα ‘μείναν σχέδια,
λέξεις πεταμένες εδώ κι εκεί»

Το κείμενο από την ταινία: Μία αιωνιότητα και μία μέρα.

ktirio tyroloi

Στην άδεια πόλη του Αυγούστου μόνο η ανάσα της θάλασσας ακούγεται. Δρόμοι γυμνοί˙ κι αυτός ο ήλιος που σου κλείνει τα μάτια, ανυπόφορα θρασύς, να σε γυρίζει σε εικόνες μνήμης και να σε λιώνει.
Στην πλάτη μου η θάλασσα. Στο πρόσωπο, ακουμπισμένη η μολυβένια γραμμή της οδού Αγίας Σοφίας μόνη,
να αποζητά τη συντροφιά μας, περισσότερο από ποτέ. Στην ένωσή της με τη Λεωφόρο Νίκης, επιβλητικό το Μέγαρο Τυρολόη και Ιωάννου Δημητριάδη.
Κάθετες κι οριζόντιες γραμμές ορίζουν τον όγκο ενός αρχιτεκτονήματος του 1930. Το σχεδίασε ο Μανούσος και το λάμπρυνε με κορινθιακές κολόνες, κιονόκρανα, φουρούσια και λεοντοκεφαλές. Με καμάρες και τριγωνικές επιστέψεις.
Στιβαρό να μετέχει στου Θερμαϊκού τα ατέλειωτα παιχνίδια. Να βλέπει το βουνό των Θεών χιονισμένο και την ομίχλη χαμηλά να καλύπτει το υγρό κορμί εμπρός του. Στο γωνιακό του δωμάτιο, μελαγχολική στο μπαλκόνι ακούς τη μουσική της Ελένης˙γέμισε με μελωδίες «μία αιωνιότητα και μία μέρα».
̶ Κατέβα, σου έκανα νόημα, η πόλη μάς προσμένει.
Αγοράζω την επόμενή σου λέξη.
̶ «Ελευθερία» μου φώναξες από ψηλά.

link:ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ

Σχετικά θέματα