τείχη

Και να που έζησες,καλέ μου παπά-Γιάννη,για τη μεγάλη συμφοράνα γράψεις στο χαρτί σου,στης φυλακής σου το κελί,και στο υγρό το στρώμα πάνω. Ξημέρωνε η Κυριακή.Μες …

Στην οδό Δαναΐδων, δίπλα από τα τείχη δεν ξημερώνει ποτέ. Όλο σκοτάδι, μόνο σκοτάδι. Τα έβλεπα τα αγόρια με τις χρυσές περούκες να περπατούν αργά …